Landgoed Mookerheide maakt deel uit van het Rijk van Nijmegen, een natuurgebied met een grote diversiteit gelegen ten Zuiden van Nijmegen. Op de parkeerplaats zijn twee invalidenparkeerplaatsen. De parkeerplaats bestaat uit grind dat niet overal stevig is ingereden. Zelf kwamen we er met de rolstoel doorheen, maar ideaal is het niet.

De route start bij de parkeerplaats en volgt de rode pijlen. Aan het begin kom je langs de historische kassen en tuinen. Natuurmonumenten heeft het landgoed in 1985 in beheer gekregen, maar het landgoed was sterk vervallen. Ook de tuinen waren er slecht aan toe en de kassen misten veel glas. In 2013 werd begonnen met het herstel van de kassen en tuinen, waardoor je tegenwoordig weer kan genieten van de tuin. Toen wij er waren was de tuin gesloten, maar de hoofdpaden lijken goed toegankelijk. Leuk om te weten: In de tuin zit Zelfgeplukt waar je binnen de pluktijden zelf een boeket mag komen plukken tegen een kleine vergoeding.

De korte route komt langs de natuurbegraafplaats, de langere route gaat een stuk over de natuurbegraafplaats heen. De natuurbegraafplaats is een mooi volgroeid bos, met prima paden. Zelf vinden we het een aanrader om de wat langere route te nemen, er is meer afwisseling en het is een mooi bos. Op de langere route kom je wel steilere hellingen tegen dan op de korte route.

Op verschillende plekken langs de route kom je een boomboeket tegen. Meerdere eiken werden in één gat geplant, waardoor ze samen een extra grote boom leken te vormen.

Langs de route staan een aantal bankjes. Naast een aantal van deze bankjes is opstelruimte gemaakt voor bijvoorbeeld een rolstoel. Ook staat er een picknicktafel halverwege de korte route, deze is met een rolstoel bereikbaar, maar je moet een stukje door het gras rollen.

Aan het einde van de routes kom je langs jachtslot Mookerheide. Dit landhuis is in 1905 gebouwd in jugendstil. Voor Nederland is dit een unieke stijl en daarom is het jachtslot sinds 2001 aangewezen als een rijksmonument. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd het jachtslot een klooster en vanaf 1947 werden er uit huis geplaatste meisjes opgevangen. In 1985 kwam het landgoed in het bezit van Natuurmonumenten en werd er een hotel-restaurant in erfpacht gevestigd. In 2015 kwam het jachtslot leeg te staan en in 2016 begon Natuurmonumenten met de restauratie van het jachtslot. Toen wij er waren stond het jachtslot bijna helemaal in de steigers. Op deze website van Natuurmonumenten staat meer informatie over het onderhoud aan het jachtslot en het omliggende landgoed.

De routes zijn prima toegankelijk. Bij regen zul je waarschijnlijk hier en daar wel wat modderig worden, maar het pad is stevig. De paden over de natuurbegraafplaats zijn iets beter dan de paden op het landgoed. In de route kom je een aantal hellingen tegen, we raden daarom aan een begeleider mee te nemen. Het pad langs het jachtslot is in matige staat, je zult hier een beetje om de kuilen heen moeten rijden, maar dat heeft te maken met de werkzaamheden.